Count Gerard van Wassenberg, IV

http://genealogics.org/getperson.php?personID=I00120756&tree=LEO

Medlands

http://nl.wikipedia.org/wiki/Gerard_I_van_Gelre

http://de.wikipedia.org/wiki/Herzogtum_Geldern

Gerard I van Gelre

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ga naar: navigatie, zoeken

Gerard IV / I

ca 1060-1129

Graaf van Wassenberg

Periode 1085-1129

Voorganger Diederik van Wassenberg

Graaf van Gelre

Periode ca. 1096–1129

Opvolger Gerard II van Gelre

Vader Gerard III van Wassenberg

Moeder ?

Gerard IV van Wassenberg (1060 - 8 maart 1129) was graaf van Wassenberg van 1085 - 1129. In 1096 werd hij, als Gerard I, ook graaf van Gelre. Hij was een zoon van graaf Gerard III van Wassenberg.

Gerard I is de stamvader van de graven van Gelre uit het huis Wassenberg, dat in 1371 in mannelijke lijn uitstierf. Gerard vernoemde zich zowel naar Wassenberg als naar Gelre. Hij had één zoon, die hem opvolgde als Gerard II van Gelre.

Hij wordt in 1096 ook als landgraaf geattesteerd in een keizerlijke oorkonde: MGH Diplomata Henrici IV nr. 459: Gerardus lantgrave, waarschijnlijk met betrekking tot een rijksleen in de Teisterbant.

Gerard was onder meer getrouwd met Clementia van Poitiers, dochter van hertog Willem VII van Aquitanië, en was vader van:

   * Yolande, gehuwd met graaf Boudewijn III van Henegouwen (-1120) en met burggraaf Godfried van Valenciennes

* Adelheid, gehuwd met graaf Egbert van Tecklenburg
* Gerard
* Judith (-1151), in 1110 gehuwd met graaf Walram II van Limburg (-1139).
Deze pagina is het laatst bewerkt op 5 aug 2010 om 23:36.

----------------------------------------------------------------------------------

http://de.wikipedia.org/wiki/Gerhard_I._%28Geldern%29

Gerhard III. von Wassenberg

aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie

(Weitergeleitet von Gerhard I. (Geldern))

Wechseln zu: Navigation, Suche

Gerhard III. von Wassenberg (Gerhard I. von Geldern, der Flaminius) (* um 1060; † vor dem 8. März 1129) war der erste Graf von Geldern der Familie der Flamenses.

Sein Vater war der Graf Dietrich I. Flamens.

Gerhard wurde 1085 als Graf von Wassenberg, 1096 erstmals als „Graf von Geldern“ erwähnt. Der Titel „Landgraf“ erscheint ebenfalls 1096. Er gilt als Stammvater der Grafen von Geldern aus dem Hause Wassenberg, (der Flamenses,) das 1371 im Mannesstamm erlosch.

Gerhard benannte sich abwechselnd nach Wassenberg (Gerhard III. von Wassenberg) und nach Geldern (Gerhard I. von Geldern), bis sich 1118 Geldern bei der Benennung durchsetzte. Als Inhaber der kaiserlichen Vogtei, als Kirchenvogt und als allodialer Grundeigentümer hat sich Gerhard veranlasst gesehen, den Schwerpunkt seines Machtbereiches zu verlagern und sich Graf von Geldern (1096) zu nennen. Infolge dieser Schwerpunktverlagerung ist vermutlich in dieser Zeit die erst 1237 nachweisbare Burg Geldern erbaut worden.

Gerhard I. von Geldern war neben dem Herzog von Brabant und dem Grafen von Luxemburg-Namur größter weltlicher Territorialherr in Niederlothringen. Er blieb als einziger Landesherr dieser Region strikt kaiserlich.

Der Zeitpunkt des Todes Gerhards I. ist unbekannt (nach 1129), und es ist nicht geklärt, ab wann ihm ein mündiger Nachfolger zur Verfügung stand. Nach Euler und Renn ist er 1117/1118 verstorben. Von Raumer findet 1129 nur noch den Grafen Gerhard von Geldern, Regesta Imperii (25. Dezember 1128) kennt ebenfalls nur den Grafen von Geldern, sodass ein früherer Tod des Gerhard I. von Geldern vorauszusetzen ist.

Ehen und Kinder [Bearbeiten]

   * Seine erste Ehefrau ist unbekannt. Dass Gerhard zweimal verheiratet gewesen sei, geht auf die lange Diskussion darüber zurück, ob es sowohl eine Clementia von Gleiberg wie auch eine Clementia von Poitou gegeben habe. Da aber diese mittlerweile als eine einzige Person gesichert sind, gibt es keinen Grund mehr zur Annahme, dass Gerhard von Geldern zweimal geheiratet hätte.

* Jolante (* um 1090); heiratete 1.) circa 1107 den Grafen Balduin III. (Hennegau); und 2.) etwa 1122 Gottfried de Bouchain, Burggraf von Valenciennes (vgl. Ostervant, Gottfried II.). Da Jolante (* um 1090) und die Ehe mit Clementia von Poitou bereits um 1086, ist auch Jolantes Tochter aus dieser, wohl einzigen Ehe Gerhards von Gelderns.
* Nach 1086 heiratete er Clementia von Poitou gt. von Gleiberg (* 1046/59, † nach 1129), Tochter des Grafen Wilhelm Aigret von Poitou (1023-1058), Herzog von Aquitanien, und der Ermesinde von Longwy († nach 1058). Witwe des Grafen Konrad von Luxemburg (* 1086)
o Jutta/Judith (* um 1090, † 24. Juni 1151), Erbin von Wassenberg; ∞ 1110 Walram III. (Limburg)
* Er hatte ferner einen Sohn, den Grafen Gerhard II. (Geldern), der Lange.
* (Adelheid? ∞ Ekbert Graf von Tecklenburg; vgl. Tochter von Walram III. (Limburg))
Literatur [Bearbeiten]

   * Ralf G. Jahn in: Johannes Stinner und Karl-Heinz Tekath (Hrsg.), Gelre - Geldern - Gelderland. Geschichte und Kultur des Herzogtums Geldern. Geldern 2001

* Pieter Lodewijk Muller: Gerhard I., Graf von Geldern und Wassenberg. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 8. Duncker & Humblot, Leipzig 1878, S. 737.
* Euler, Karl Friedrich: Clementia Gräfin von Gleiberg und Stifterin des Schiffenberges. Giessen 1978
* Renn, Heinz: Das erste Luxemburger Grafenhaus. S. 140-148/150-153
* v. Raumer, Friedrich: Geschichte der Hohenstaufen und ihrer Zeit, Leipzig 1823, S. 342
* Regesta Imperii, Lothar III. RI IV 176
Weblinks [Bearbeiten]

   * Materialsammlung

Vorgänger Amt Nachfolger

-- Graf von Geldern

1096 - 1129 Gerhard II.

Normdaten: PND: 136113117 | WP-Personeninfo

Diese Seite wurde zuletzt am 23. Mai 2010 um 02:04 Uhr geändert.

Gerard I van Gelre (Gerard III von WASSENBERG)

geb. ca 1060

overl. ca 24-10-1134/1137

graaf van Wassenberg 6, graaf van Gelre 1096, stichtte de kerk te Wassenberg 8.

z.v. Dirk de Rossige van Gelre en (Hedwig) van Montaigu

x (I) na 1086

Clementia van Poitou

geb. 1055

overl. on 04-01-1142

(van Gleiberg) erfgename van Logwy en Bliescastel, stichtte als gravin van

Gleiberg het klooster Schiffenberg (bij Giessen) 9

d.v. Pierre-Guillaume van Poitou en Ermesinde van Longwy

x II ca. 1070/75

Koenraad I van Luxemburg

1. Jolande van Gelre

regentes van Henegouwen 1120 - ca. 1125

2. Gerard II van Gelre

geb. ca 1098

3. Jutta van Gelre

overl. Rolduc 24-06-1151

------------------------------------------------

ID: I43314

Name: Clementia de POITOU

Sex: F

Birth: ABT 1058 in Poitiers, Vienne, Poitou, France

Death: 4 JAN 1141

Change Date: 22 JAN 2008

Father: Pierre-Willliam V (VI) of AQUITAINE b: ABT 1023 in Poitiers, Vienne, Poitou, France

Mother: Ermesinde de LONGWY b: ABT 1033 in Longwy, Meurthe-Et-Moselle, Lorraine, France

Marriage 1 Conrad I of LUXEMBOURG b: ABT 1040 in Trier, Rhineland, Germany

Married:

Children

Ermesinde of LUXEMBOURG b: ABT 1082 in Trier, Rhineland, Germany

Mathilde of LUXEMBOURG b: ABT 1065 in Luxemburg
Marriage 2 Gerard III von WASSENBERG b: ABT 1053 in Wassenberg, Lorraine Now Nordrhein-Westfalen, Germany

Married: AFT 1086

Children

Jutta (Judith) von WASSENBERG b: ABT 1090 in Wassenberg, Lorraine Now Nordrhein-Westfalen, Germany

Yolande von WASSENBERG b: ABT 1092 in Wassenberg, Lorraine now Nordrhein-Westfalen, Germany
Gerard II of GUELDERS b: ABT 1087 in Wassenberg, Lorraine Now Nordrhein-Westfalen, Germany

• Graaf (count) van Wassenberg
• 1st graaf (count) van Gelre

  ---

  
  

http://www.graafschap-middeleeuwen.nl/joomla/index.php/adel/graafsc...

Gerard II van Zuid-Hamaland 'de Lange' (1082-1129) Laatst bijgewerkt: 12 november 2015 | Gepubliceerd: 15 april 2001 | Geschreven door Alfred G. Stern | Afdrukken | E-mail | Hits: 1723 Graaf van Betuwe, Duffelgouw, Hettergouw, Teisterbant, Veluwe en Zuid-Hamaland Indirecte opvolger

In 1082 is voor Gerard II Ψ eindelijk de weg vrij om in de voetsporen van zijn vader graaf Gerard I 'Flamens' Ψ te treden. Gerard II is vermoedelijk geboren tussen 1054 en 1064. Hij is namelijk nog (net?) minderjarig, wanneer zijn vader overlijdt. Daar de sterfdatum van zijn vader niet bekend is de precieze geboortedatum Gerard II niet af te leiden. De laatste vermelding van zijn vader stamt uit 1067. Daar Gerard II op dat moment nog te jong is om zijn vader op te volgen treedt zijn oom Diederik II Ψ op als voogd en waarnemend graaf. Diederik II overlijdt in 1082. Voor zijn nagedachtenis schenkt Gerard II, samen met zijn broer Hendrik I van Kriekenbeek Ψ, in hetzelfde jaar zes boerderijen in Bree. Gerard II noemt zich dan nog geen graaf. Dat Gerard II, behalve zijn ooms zielenheil, ook zijn eigen graventitel veilig stelt blijkt een jaar later, wanneer hij in een oorkonde van Hendrik IV Ψ wordt genoemd. Hendrik IV schenkt daarin de abdij van Elten, gelegen in het graafschap van Gerard II, aan Hamburg. Verdonk ziet Gerard II overigens al zes jaar eerder in 1076 optreden, maar dit betreft volgens Jongbloed een onjuiste datering van de gebruikte bron. Zie Jongbloed versus Verdonk voor de verschillende interpretatie van de bronnen. Vanaf welk tijdstip ook; Gerard II treedt als graaf op in de graafschappen van zijn vader, te weten: Betuwe, Duffelgouw, Hettergouw, Teisterbant, Veluwe en Zuid-Hamaland (1083). Deze noord-zuid verspreide bezittingen zouden later de grondslag vormen voor het vreemd gevormde hertogdom Gelre. Echter, Gerard II noemt zich afwisselend 'van Wassenberg' of 'van Gelre'. Graaf van Wassenberg of Gelre?

Het is in de loop van de elfde eeuw mode geworden om zich naar een stamslot te noemen. Graaf 'van Wassenberg' wil niet zeggen dat Gerard II graaf van Wassenberg (en omstreken) is, maar wel dat hij daar resideert. Dat Gerhard II zich graaf van Wassenberg noemt, betekent dus dat hij zich naar zijn burcht noemt en de functie graaf heeft. Na de verhuizing naar Geldern gaat hij zich hiernaar noemen. Na verloop van tijd zal heel het territorium van de Gelderse graven naar dit kleine plaatsje gaan heten: Gelderland. Wassenberg ligt in de Molengouw (Muhlgau), dit is oorspronkelijk een van de ondergouwen van de Hettergouw. De Molengouw wordt in de negende eeuw al als een apart graafschap genoemd en in 966 hoort de Molengouw tot het graafschap van een zekere Erenfried. In de literatuur wordt deze Erenfried veelal gelijk gesteld met de paltsgraaf Ezzo (Erenfried III Ψ), dat is onmogelijk, omdat Ezzo vermoedelijk rond 955 is geboren en in 966 niet meerderjarig is. Vermoedelijk gaat het hier om diens grootvader Erenfried II Ψ. Vermoedelijk behoort Wassenberg tot de geconfisceerde bezittingen van Adela van Hamaland Ψ en is waarschijnlijk niet meer te achterhalen of het van oorsprong tot de Meginhardinger of Ricfrieden (preciezer: eerste Kleefse gravenhuis) behoort. De grafelijke rechten in de Molengouw horen niet bij die bezittingen. Wassenberg behoort daarmee tot de oudste bezittingen van de pre-gelderse familie, dat hier een burcht staat is daarom niet zo vreemd. Evenmin vreemd is dat Gerard II een verhuizing naar Geldern plant, want Geldern ligt in de Hettergouw en hier heeft hij sowieso de grafelijke hoogheid in leen. Zijn burcht is hier niet omgeven door andermans gebied. Zijn keuze voor Geldern is niet zo vreemd als in ogenschouw wordt genomen dat de blik in deze tijd op het oosten (voornamelijk Keulen) is gericht en niet naar het westen, zoals tegenwoordig. Van zijn graafschappen is de Hettergouw het meest zuidelijk gelegen. De eerste keer dat Gerard II zich 'van Gelre' noemt is in 1096, in dat jaar zal de nieuwe burcht wel bewoonbaar zijn. De verhuizing is niet het enige dat Gerard II bezig houdt. Dubieuze praktijken

Mogelijk is de verhuizing van Wassenberg naar Geldern iets te kostbaar voor Gerard II, want in 1087 wordt hij door keizer Hendrik IV in Aken veroordeeld voor het herhaaldelijk ontvreemden van de inkomsten van de kerk te Echt. Deze kerk is het eigendom van het Sint-Servaaskapittel in Maastricht, zich tekort voelt gedaan en een zaak aanspant. In 1108 is Gerhard II als voogd van Sint Marie in Utrecht betrokken bij de schenking van de kerk in Aalburg aan de abdij van Sint Truiden. Mogelijk speelt de bisschop van Utrecht daarna een dubieuze rol ten koste van die abdij. Later blijkt namelijk dat de Hollandse graaf, die ook getuige is bij deze schenking zich de inkomsten van de Aalburgse kerk heeft toegeëigend. De abt merkt in zijn Truidense kroniek op dat hij de Hollandse graaf en de bisschop met zilveren koorden en hamer zijn recht had moeten bijbrengen. Legale praktijken

Gerard II is dan wel graaf, want Hendrik IV schenkt in 1083 de abdij Elten in het graafschap van Gerhard aan het bisdom Hamburg. Deze schenking wordt in 1085 herhaald met dezelfde namen. Rond deze tijd treedt nog een Gerhard op als graaf in Westfalen, maar dit betreft Gerhard I Ψ, graaf van Lohn. Al draait Gerard II zijn hand niet om voor een klusje met een luchtje, hij is uiteraard voornamelijk bezig met legale zaken. Zo getuigt hij in 1096 samen met zijn broer Hendrik I van Kriekenbeek bij de overdracht van goederen door Ida van Neder-Lotharingen Ψ en haar zoon Godfried Ψ aan het klooster te Affligem. De broers behoren tot de aangetrouwde familie van Ida. Die zoon is niemand anders dan Godfried V van Bouillon, de bekende kruisvaarder, in wiens gevangenschap Diederik II is overleden.

In 1099 treedt Gerard II op als getuige bij een ruil van goed tussen de bisschoppen van Worms en Spier en in 1101 is hij aanwezig bij de teruggave van Pronsfeld door graaf Hendrik I van Limburg Ψ, hertog van Neder-Lotharingen (†1119), aan de abdij van Prüm. In 1104 is Gerard II in Keulen te vinden als getuige van de aartsbisschop van Keulen met betrekking tot giften van Meginher van Randerode aan het Stift Maria ad Granus. Een jaar later is hij wederom in Keulen te vinden waar hij getuige is wanneer keizer Hendrik IV goed geeft aan het St. Pantaleon in Keulen. In 1118 schenkt Gerard II aan de Wassenbergse kapittelkerk enkele goederen: de kerk te Havert, de helft van de Sint-Lambertuskerk te Birgelen, de helft van de Sin-Maartenskerk van Orsbeck, de Sint-Johanneskerk te Wildenrath, goederen te Grantherath, een deel Lövenich en een stuk land te Erkelenz. In hetzelfde jaar doet Gerard II met zijn broer Hendrik I afstand van de voogdij van een te ontginnen broek in Straelen. Daarnaast komt Gerard II vele malen voor als handelend persoon of getuige voor het bisdom Utrecht , aartsbisdom Keulen of de koning . In 1129 wordt hij speciaal met zijn bijnaam genoemd 'Longus': 'Lange'. Huwelijksperikelen buiten de familie

In 1112 krijgt Gerard II een niet alledaags klusje op te knappen. Hendrik I Ψ, koning van Engeland, machtigt hem om een geschikte bruid te vinden om een huwelijk met de graaf van Vlaanderen te bewerkstelligen. Waarschijnlijk is Gerard II succesvol als huwelijksmakelaar, want Hendrik I trouwt in 1121 met Adelheid Ψ, een dochter van hertog Godfried I van Brabant 'met de Baard' Ψ. Dat 'Vlaanderen' kan onmogelijk het Vlaamse grafelijke huis betreffen, want Hendrik I is een zoon van Willem I 'de Veroveraar' Ψ en Mathilde van Vlaanderen Ψ. Een nieuwe verbinding tussen deze twee bloedlijnen zou te klonterig worden. In 1112 is Boudewijn VII Ψ, een zeer beminnelijke heer getuige zijn bijnaam 'met de Bijl', graaf van Vlaanderen. Boudewijn VII is een nazaat van het Vlaamse gravenhuis en getrouwd met Hedwig van Bretagne Ψ, een kleindochter van Willem I 'de Veroveraar'. Na de kinderloze dood van Boudewijn VII valt het graafschap Vlaanderen aan Willem I 'Clito' Ψ, een kleinzoon van Willem I 'de Veroveraar'. Een huwelijk met een dochter van Godfried I, hertog van Neder-Lotharingen (later Brabant) is derhalve plausibeler. Huwelijksperikelen binnen de familie

Gerard II is vermoedelijk rond 1087 getrouwd met Sophia Ψ, vermoedelijk een dochter van Giselbert II Ψ, graaf van Looz (Loon) Zij krijgen een dochter, die zij Jutta Ψ (Judith) noemen. Vervolgens wordt Jolante Ψ (Jolanda) geboren, weer een dochter. Het derde kind is de gewenste zoon en erfopvolger. Volgens traditie, en niet geheel onverwacht, wordt de zoon naar zijn grootvader Gerard (III) Ψ genoemd. In 1116-1122 getuigt Gerard II bij verschillende gelegenheden samen met zijn zoon Gerard III, zodat Gerard III in ieder geval voor 1103 is geboren. Naast de besognes rondom het huwelijk van koning Hendrik I heeft Gerard II zelf ook dochters om uit te huwelijken. In 1107 krijgt Jutta het allodium Wassenberg mee, wanneer zij met Walram III Ψ, hertog van Limburg (1085-1139), trouwt. Hierdoor verliest feitelijk Gerard II de titel graaf 'van Wassenberg', maar hij blijft zich wisselend 'van Wassenberg' of 'van Gelder' noemen, als een soort verworven recht. Na 1125 verdwijnt de toevoeging 'van Wassenberg' uit de bronnen. Jolante trouwt in of voor 1107 met graaf Boudewijn III van Henegouwen Ψ (†1120) en daarna met Godfried II van Bouchain Ψ, heer van Ribemont. Zij krijgt de allodia Dodewaard en Dalen mee. De oudste zoon van Jolante en Boudewijn III krijgt het vaderlijke graafschap Henegouwen en hun tweede zoon, traditiegetrouw Gerard Ψ geheten, wordt de stamvader van het nogal versnipperde Dalen. Deze aan het Gelderse gravenhuis gelieerde stam zal tot aan het begin van de veertiende eeuw in mannelijke linie bestaan en door slim te trouwen vooral in Oost-Nederland veel bezittingen verwerven. Na het overlijden van Sophia op 19 februari 1090 hertrouwt Gerard II in 1103 met Clementia van Poitou Ψ, bijgenaamd van Gleiberg. Zij is een dochter van Willem Peter VII Ψ, hertog van Aquitanië, bijgenaamd 'de Felle' en Ermensinde van Longwy Ψ. Clementia is de weduwe van Koenraad I van Luxemburg Ψ (†1086). In 1129 zal zij, met behulp van Gerard II, het klooster Schiffenberg stichten. Dit is een van de laatste handelingen van Gerard II. Tot het verwekken van enig nageslacht komt dit inmiddels wat oudere paar niet meer. Door dit verstandshuwelijk komt Gerard II wel in keizerlijke kringen te verkeren, want Clementia is een nicht van Hendrik IV.

Gerard II's zoon Gerard III wordt heel tactisch uitgehuwelijkt aan Ermgard Ψ, erfgename van het prestigieuze graafschap Zutphen. Zij brengt een gebied mee dat nauw aansluit bij de Gelderse bezittingen en zo het het oude Hamaland laat herleven. Op 16 oktober 1129 is Gerhard II 'de Lange' overleden, waarna zijn zoon Gerard III hem opvolgt. Literatuur 1. OGZ, nr. 189, 191, 193 en 196. H. Verdonk, Graf Gerhard der Lange von Geldern, In: Genealogie, heft 11, nr. 12, 2004, p341-342. H.H. Jongbloed, De Flamenses in de elfde eeuw, In: Bijdragen en Mededelingen, deel XCIX, Vereniging Gelre, Arnhem, 2008, p31, 35-36. 2. DD O I, nr. 316. OGZ, nr. 196. UBNRh, Bd. 1, nr. 107. RI II,1 n. 418, in: Regesta Imperii Online, URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0966-01-17_1_0_2_1_1_735_418, (Abgerufen am 12.11.2015). W. Schlaug, Studien zu den Altsächsischen Personennamen vor des 11. und 12 Jahrhunderts, Lunder Germanistische Forschungen, 30, Håkan Ohlssons Boktryckeri, Lund, 1955, p207-208. U. Nonn, Pagus und Comitatus in Niederlothringen, Ludwig Röhrscheid Verlag, Bonn, 1983, p84-88. H. Verdonk, Graaf Gerhard 'de Lange' van Gelre – Een prosopografische benadering, In: Bijdragen en Mededelingen, deel XCVI, Vereniging Gelre, Arnhem, 2005, p49. H.H. Jongbloed, Immed "von Kleve" (um 950), In: Annalen des Historischen Vereins für den Niederrhein, Heft 209, Verlag L. Schwann, Dusseldorf, 2006, p16, 27-36, 38-39. H.H. Jongbloed, 2008a, p46-47. K.H. Schreiber, Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer, Familie der Ezzonen-Hezeliniden, Erenfried IIen Ezzo. 3. OGZ, nr. 193, 216 en 248. dMGH, SS XII, p123. H. Verdonk, De oorsprong der graven van Gelre, Lelystad, 1992, p10-11. H. Verdonk, 2005, p61-62. 4. OGZ, nr. 196, 198, 202, 204, 209, 216, 219, 221, 231, 232, 238-240, 242, 244, 245 en 248 UB Niederrhein, nr. 288 en 289. H. Verdonk, 2004, p340, 344. H. Verdonk, 2005, p52, 54. K.H. Schreiber,Limburg, Heinrich I. H.H. Jongbloed, email d.d. 15-11-2009. "Wat er wezenlijk gebeurt in het stuk is de schriftelijke vastlegging van wat Gerard tot kapittelvermogen heeft bestemd. Dat staat vast wel in verband met de stichting als zodanig, maar naar de tekst te oordelen is de kerk er eerder gekomen dan de vermogenstoewijzing vaststond. Geen idee wat daar achter zit, natuurlijk. Sloet liep er met z’n kopregest ook fraai omheen. Gek is ook dat Wassenberg werd vervreemd via Jutta maar dat Gerard de lange er geruime tijd later toch nog een kerk sticht. Of was de kerkstichting begonnen voor dat huwelijk? Wie zal het zeggen …" 5. OGZ, nr. 221bis. K.H. Schreiber,Engeland, Heinrich I. Beauclerc. K.H. Schreiber, Balduine, Balduin VII. mit dem Beil en Balduin III. 6. OGZ, nr. 211, 214, 226, 228, 230, 255 en 261. J.A. Coldeweij, De heren van Kuyc (1096-1400), Stichting Zuidelijk Historisch Contact, Tilburg, 1981, p14. H. Verdonk, 1992, p4. H. Verdonk, 2004, p339, 345-346. H. Verdonk, 2005, p51, 58-61. H.H. Jongbloed, 2008a, p63, 80. Gegeven in den jair ons Heren, doen men screeff MM ende I op Tweede Paasdach.