80 jaar ná het Bombardement op Rotterdam...

Started by Private User on Thursday, May 14, 2020
Problem with this page?

Participants:

Related Projects:

Showing all 5 posts

Vandaag is het 80 jaar geleden dat de bommen vielen op het hart van onze grootste havenstad, met schepen die over de hele wereld voeren om in alle windstreken mensen te brengen en halen en de mooiste produkten te vervoeren. Iedereen die nu Rotterdam bezoekt kan nog zien dat er weinig over was van het historische centrum en deze gebeurtenis was/is vast in heel veel families onderwerp van droevige of nostalgische verhalen. Ik nodig iedereen uit met verwanten die het betreffen, hen te 'linken' aan een project-pagina die ik weliswaar ter nagedachtenis aan mijn moedertje zaliger heb geschreven, maar haar gastvrijheid eer ik ook graag posthuum.
* https://www.geni.com/projects/t-Bombardement-op-Rotterdam-14-mei-19...
Zie ook:
* https://www.geni.com/discussions/212583

Op de gemeentelijke begraafplaats CROOSWIJK te Rotterdam is een aparte sectie ingericht met als aanduiding 'Bombardementsvak'. U kunt hier begravenen eventueel ook koppelen aan de project-pagina
* https://www.geni.com/projects/Gem-Begraafplaats-Crooswijk-Rotterdam...

Zoeken naar slachtoffers is ook mogelijk via de site van het OGS.
* https://oorlogsgravenstichting.nl/zoeken?excact=1
Kies als zoekopdracht 'Begraafplaats' in combinatie met 'Gem. Begraafplaats Crooswijk' en u zit al dicht bij uw doel. Wanneer u vervolgens zoekt op datum 14-05-1940 mist u ze nauwelijks.

Ik herinner mij dat ik - tijdens het bombardement -met mijn moeder gebukt zat onder de trap en dat daarna verbrande papieren neer bladderden op de speelweide aan de Valkeniersweg.
h hartogs (84 jr)

@han hartogs : hebt u ook in een schuilkelder doorgebracht, zoals mijn moeder en oma (die ik niet gekend heb, ik was 10 maanden toen ze stierf). Mijn oma is trouwens, terwijl ze helemaal nix meer had, later in de oorlog nog een tweede maal gebombardeerd in een ander deel van Rotterdam en deze keer niet door de moffen, maar de geäallieerden. Resultaat: er resteren -op een paar uitzonderingen na, die mijn moeder via kennissen verkreeg- helemaal geen foto's of lijfgoederen uit haar jeugd, die me een beeld kunnen geven wat voor soort leven ze tot haar huwelijk in 1942 heeft geleid. En verhalen vertellen was in ons gezin niet zo in de mode; het was 'niet lullen, maar poetsen' in die beginjaren vijftig. Niet vreemd voor een dochter van een hoofdofficier, die blij was na een gedwongen lange reis naar Sumatra zijn gezin weer heelhuids aan te treffen en uit te kunnen breiden.

Zie ook:
* https://www.geni.com/projects/Amerikaans-vergeten-Bombardement-1943...
* https://www.geni.com/projects/What-s-in-a-name-Jeannette/4017
* https://www.geni.com/projects/Nederlandse-Genie-militairen-in-Sumat...

In Rotterdam heb ik niet meer in een schuilkelder gezeten.

Wel in Teuge (bij Apeldoorn) waar ik als jongetje uit het Westen tijdens de hongerwinter bij een vriendelijke kwekersfamilie was opgevangen . In de schuur was een schuilkelder gegraven. In de buitenwand daarvan kwamen tijdens de gevechten boven onze hoofden nogal wat granaten terecht. Op 12 april werden wij bevrijd.

Showing all 5 posts

Create a free account or login to participate in this discussion